ارتباط چاقی مرکزی به عنوان عامل پیشگویی کننده ی پر فشاری و اختلال چربی خون: مطالعه ی قند و لیپید تهران

مقدمه: عوامل خطرساز ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی در سراسر دنیا رو به افزایش است. داده های تن سنجی به عنوان پیشگویی کننده ی عوامل خطرساز چنین بیماری هایی در نظر گرفته می شوند. اما در ایران اطلاعات دقیقی در این زمینه در دسترس نیست. هدف: تعیین شیوع فشار خون بالا و اختلال چربی خون در طی زمان در جمعیت شهر تهران و هم چنین مشخص نمودن این مسأله که آیا نمایه ی توده ی بدن ((bmi یا دور کمر به دور باسن (whr) به عنوان شاخص های چاقی منتشر و مرکزی، پیش گویی کننده های قابل اطمینانی برای این عوامل خطر هستند یا خیر. مواد و روش ها: در این مطالعه 2729 نفر، از ابتدا و انتهای فاز دوم مطالعه ی آینده نگر قند و لیپید تهران (tlgs) مورد بررسی قرار گرفتند. در هر فاز، bmi، whr، فشار خون، و چربی های سرم بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری شدند. اطلاعات اجتماعی- جمعیت شناسی با استفاده از پرسشنامه های پیش آزمونی به دست آمد. توسط نرم افزار spss، شیوع فشار خون بالا، اختلال چربی های خون، چاقی مرکزی و منتشر در جمعیت مورد مطالعه تعیین شد. پس از همسان سازی و حذف عوامل مداخله گر، ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون مجذور خی و رگرسیون لجستیک ارزیابی شد. میزان خطر (or) همسان شده بر اساس جنس و فاصله ی اطمینان 95% به منظور آزمودن توان ارتباط ها استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه افزایش قابل توجه شیوع چاقی منتشر/مرکزی، و کاهش شیوع فشار خون بالا و اختلال چربی های خون مشاهده شد. شاخص bmi به طور معنی داری با فشار خون بالا و همه ی انواع چربی های خون ارتباط داشت. با این وجود، ارتباط معنی دار whr تنها با افزایش تری گلیسریدها و hdl-c پایین همراه بود. نتیجه گیری: به طور کلی یافته های حاصل از این پژوهش نشان دادند که شاخص اضافه وزن، چاقی و bmi پیشگویی کننده ی مهمی برای فشار خون بالا و اختلال چربی خون در جمعیت بزرگسال شهر تهران می باشد.